همیـشه بوده فـقـط لطف، کار فاطمه‌ها            که بـوده ایـل و تـبـارم دچـار فاطمه‌ها
اگـر قـرار بر این است بی‌قـرار شـوم            خـدا کـند که شـوم بی‌قـرار فـاطـمـه‌ها

خوشا به حال کسی که تمام زندگی‌اش            مـدام چـرخ زنـد در مـدار فـاطـمـه‌هـا
نیاز نیست به توضیح حجب و عفتشان            زبـانـزد است هـمیـشه وقـار فـاطمه‌ها
رسیده چون شب مـیـلاد من کجا بروم            مدیـنه هـست و یا قـم مـزار فـاطـمه‌ها
عجب نباشد اگر قم شده دری ز بهشت            بهشت بوده چو در انحـصار فاطـمه‌ها
گره به کار من افتاده می‌روم سوی قم
دخـیل بـسته‌ام امشب فقـط به بانوی قم
تـمـام کـشـور ما خـاک زیـر پـای شما            که هست این همه امنیت از دعای شما
چه ارزشی‌ست به ناقابلی جان چو من            هـزار جـان گـرامـی شـده فـدای شـمـا
نگـاه کن که همه نـوکـر و غـلام توأند            بگـو که سر بـتـراشـیـم ما بـرای شـما
زنان کشور ما گوشه گـوشۀ این خاک            چه مادران و چه خواهر کنیزهای شما
رسیـده صبح، گـدایی به خاکـبوسی‌تان            به عرش می‌رود امشب همان گدای شما
دوباره باز کلامی بگو تو فاطـمه جان            دل از امام رضا برده چون صدای شما
خوش آمدی به جهان زینب امام رضا
عــنـایـتـی بـرسـان زیـنـب امـام رضـا
اگرچه دختر موسی ابن جعفر آمده است            دوباره فاطمه با شکل دیگر آمده است
عجیب نیست که امشب دلم به تاب و تب است            ببین که در بغل نجمه محشر آمده است
رسیده است که خوشحال شود امام رضا            و بـاز مـونـس جـان بـرادر آمـده است
شـنـیـده‌ایـم که وقـتـی رسـیـد وادی قـم            سوار محمل و با شال و معجر آمده است
شـنـیده‌ایم که گـل بـود دست مـردم قـم            چنان که دخـتر پاک پیـمـبر آمده است
هـزار مـرتبه آتـش بگـیـر شام خـراب            کسی نگفت که غمدیده خواهر آمده است
کسی به سنگ پران های شهر شام نگفت            نزن که حوصلۀ زینبش سر آمده است
تـفاوتی‌ست به شـهـر قـم و به شام بـلا
به حد نـیـزۀ رأس شـهـیـد کـرب و بلا